Termal ve Mekanik Analiz Sistemleri
Termal analiz malzeme biliminin bir dalı olarak sıcaklıkla değişen tüm malzeme parametreleriyle ilgilenir. Malzemelerin ilgili parametrelerini doğru şekilde tanımlayabilmek için farklı metotlar kullanır.
Termogravimetrik Analiz (TGA), kontrollü bir atmosfer altında, uçucu bileşiklerin buharlaşması, dehidrasyon, termal bozunma, oksidasyon ve piroliz gibi sebeplerle yaşanan kütle değişiminin sıcaklık veya zamana göre fonksiyonunu veren bir analiz tekniğidir. İlk olarak 1903 yılında Nernst ve Riesenfeld tarafından mineral araştırmalarında uygulanan bu metot genelde kalitatif bir teknik olarak görülse de günümüzde sektörün ihtiyaçları doğrultusunda kantatif sonuçlar elde edilen uygulamalar da geliştirilmiştir.
Malzeme karakterizasyonunda termogravimetrik analiz kadar özgül ısı kapasitesi, erime noktası, genleşme katsayısı, sinterleme davranışı veya termal iletkenlik özelliklerinin belirlenmesi de önemlidir. Termal analiz için ölçüm yöntemleri yıllar süren araştırmalarla optimize edilmiştir.Ölçümler, elektriksel veya optik ve termal değişkenler arasındaki ilişkilerin kullanıldığı çeşitli termoanalitik yöntemlere dayanmaktadır.
Termal ve mekanik analiz sistemlerinde kullanılan DSC(Diferansiyel Tarama Kalorimetrisi), TMA (Termal Mekanik Analiz) ve Dilatometri yöntemleri, malzeme karakterizasyonunda kritik bir rol oynar. DSC, malzemelerin erime noktası, cam geçiş sıcaklığı ve kristalizasyon gibi termal özelliklerini belirleyerek malzemenin ısıl davranışını anlamaya olanak tanır. TMA, sıcaklık değişimlerine karşı malzemelerin genleşme, büzülme ve mekanik tepkilerini ölçerek termal stabilite ve performans değerlendirmesinde önemli bir yer tutar. Dilatometri ise, malzemelerin boyutsal değişimlerini hassas bir şekilde ölçerek termal genleşme katsayısı ve faz dönüşümleri gibi temel özelliklerin analizine katkı sağlar. Bu yöntemler, yenilikçi ve güvenilir malzeme tasarımı için vazgeçilmezdir.